TBMM 28 Şubat Komisyonu Üyelerinin, anılan darbede aktif rol almış medya patronları ve diğer cenahı görüşmek üzere davet etmesiyle, geçmişte yaşanan kirli ilişkilerin yeniden irdelenmesi, o günlerde yaşanan alçaklıkların toplumsal gündemde hak ettiği yeri tutmadığını söylemeden geçemeyeceğim!.
Bir darbe düşünün; Cumhurbaşkanı, medyası, sermayesi, askeri, mafyası, yargısı el-ele vermiş devletin tüm hücrelerine varana kadar yerleşerek, her türlü ihaneti sergilemiş ve sonuç olarak da Türk-Milletinin yüreğine bir taş gibi oturmuştu.
Demokrasinin üzerine korku unsuru olarak yerleşen alçaklar güruhu, halktan bir iktidarın ülkeyi idare etmesini hazmedemeyerek, muğlak bir "İrtica" tehdidi kavramını bahane edip, 28 Şubat Darbesini yapmışlardı!.
Bunun sonucunda ise; hazineyi, bankaları kısaca tüm nimet ambarlarımızın yağmalanmasına aracılık ederek, kahpeliğin bütün figürlerini sergilemişlerdir!.
Elbetteki bütün darbeler alçaklıktır.
Ama en alçak darbe, 28 Şubat darbesidir...
28 Şubat Darbesi; iyiye doğru giden tüm ekonomik verileri ters-yüz ederek, halkımıza anlatılmaz acılar, ekonomik sıkıntı, buhran ve bunalım yaşattı.
Pkk terörünün kan-alınıp, kan-satılan, can-alınıp, can-satılan bir piyasası varken; MGK'da ilan edilen öncelikli tehlike "İrtica"ydı!
Kendilerinin icat ettiği bu kavram bahane ederek, manevi değerlere saygılı insanları tehlikeli olarak ilan ettiler!.
28 Şubat Darbesi, bazılarının lanse etmeye çalıştığı gibi "Post-Modern" falan değil, düpedüz darbeydi.
27 Mayıs 1960 darbesi ile 28 Şubat arasındaki tek fark, kansız oluşuydu.
Seçilmiş, anayasal meşruiyeti tam bir hükumeti devirerek, halktan itibar görmemiş birilerini başa getirmek kansız da olsa, hainleri amacına ulaştıran bir darbeydi!.
28 Şubat Darbesinde, darbeci alçaklar ve işbirlikçileri için "İrtica" bahane, ama soygun şahaneydi!
Darbe sonrasında generaller; bankalara, holdinglere ve Petkim benzeri kuruluşlara, ballı maaşlarla danışman yapılarak bu kurumlar hem soyuldu, hemde soyduruldu.
28 Şubat Darbesinin nedenlerine ulaşabilmek için, görünenden ötesine bakmalıyız.
Hadi gelin anılan darbeye üç farklı pencereden, hep birlikte bakmaya çalışalım:
1)-Yıl 1 Ocak 1996: Türkiye, AB ile entegrasyonunda 22 yıl süren "Geçiş Dönemi"ni tamamlayarak, 1.1.1996 tarihi itibariyle, tam üyelik sürecinde "son dönem"e, sanayi ve işlenmiş tarım ürünlerinde Gümrük Birliğine girmiştir.
Bu durum; yıllardır ürettiği mallarının, AB ile rekabet edemeyeceğini ve iç piyasada satamıyacağını anlayan malüm sermayenin hiç işine gelmemişti!.
Kendilerine sağlanan imtiyaz ve koruma kalkanıyla üretim yapan sanayicilerimiz "Gümrük Birliğinden" fevkalade rahatsız olmuş ve onları darbeci alçaklara destek verme konumuna getirmiştir.
Darbe olacak, gümrük duvarları yeniden örülerek, beylerimiz çürük-çarık mallarını iç piyasada yeniden satma imkanına kavuşacaklardı...
2)-Devletin bankalarından aldıkları kredileri, yine devlet bankalarına yüksek faizle yatırarak, alın-teri dökmeden para kazanmaya alışmış sözüm ona iş-adamı kılıklı soyguncu tayfası, Erbakan Hükumetinin "Havuz-Sistemi"ni getirmesiyle birlikte, soygun çarkı içindeki imkanlarını kaybetmişlerdi!.
Bu durum o alçaklar için, darbecileri destekleme konusunda bir başka nedendi!.
3)-Manevi değerlere saygılı insanların Gayri Safi Milli Hasıladan pay almasına engel olacak ortamı yeniden oluşturmak... Nitekim "Yeşil Sermaye" adını verdikleri inançlı vatandaşlarımıza ait; Kombassan, Yimpaş, Ülker, vb. gibi holdiglerden tutun da, köfteci, çorbacı, börekçiye kadar birçok vatandaşımızı fişleyip-sindirerek, "Hazır yemeye alışmış" sermayenin yeniden önünü açmaya çalıştılar.
Peki başarılı oldular mı derseniz; elbetteki kısa vadede hedeflerine vardılar.
Bunun yanında Kombassan'ın "Petlas"ı tüm engellemelere rağmen satın alması, malüm sermayeyi çılgına çevirmiş ve Petlas'ın üretim yapmasına engel olacak ortam, bu kurumun bankalardaki parasına el konularak, hazırlanmıştı...
28 Şubat Darbesini sadece yukarıda saydığım 3 nedene bağlamak elbetteki yanlış olur. Ama "Beşli Çete"nin bu darbeyi desteklemesinin asıl nedeni olarak gösterebiliriz.
Yine 28 Şubat Darbesini anarken; dönemin Başbakanına "p.z....k" diye hitap eden, küfürbaz generali, ve ona "boşalma hakkını kullanmıştır" diyerek çanak tutan, "Şapgalı masonu" anmadan geçemeyeceğim.
Şapgalı mason bu tavrıyla, darbeci alçakların katı tutumunun bir parçası olmuştur.
Ya ahlaka ve edebe uymayan "Erbakan vermedi", "Paşanın Öfkesi", "Gerekirse silah bile kullanırız", "Tehdidin adı irtica", "Kombassan'a 15 Trilyonluk darbe" vb. başlıklar olmasaydı 28 Şubat olur muydu?
Doğrusu bu ya; malum-medya darbeyi pişirdi, ganimetini de, hep beraber paylaştılar!.
Peki ya bugün?
Askere söz geçiremeyen bir siyasi geleneği sona erdirenler, Türkiye'de siyasetin reflekslerini değiştirdiği gibi, ülkenin üzerine karabasan gibi çökmüş, geçmiş siyasi geleneğin de ellerini bozdular.
"Okyanusu geçip derede boğulmak" istemiyorsak, tüm aktörlerinden korkmadan-yılmadan, çatlak seslere kulak vermeden, 28 Şubat Darbesinin ardındaki gizli ittifaklardan; makamına, konumuna bakmadan hesap sormalıyız.
75 Milyon bedel öderken, darbecilerin de işledikleri haltların bedelini tam anlamıyla ödemesi gerekmez mi?.
28 Şubat Darbesi; ülkenin önünü tıkayan darbeler tarihimizin, en alçak, en pespaye darbesidir.
Onun tarihimizin gizemli derinliklerine gömülmek istenmesine fırsat tanımamalıyız.
Bu 7'den 77'ye, vatana hizmet yolunda hepimizin en büyük görevidir...
