RECEP AYDIN-Sosyal Bilimci
Bugün; garnizonlarımızda sayısı gittikçe artan asker intiharlarına dikkat çekmek istiyorum.
Gün geçmiyor ki gazetelerimizde, ya da Sosyal-Medyada "TSK'da bir asker intihar etti" başlıklı haber yer almasın!. Ellerine kına yakarak vatani vazifesini yapsın, ve bir an önce gelsin diye yolladığımız yavrularımızın, dönüş yolunu gözlerken onların intihar haberini almak ne kadar acıtıcı ve elem verici bir duygu değil mi!..
Evladınızı gecenizi gündüzünüze katarak, büyük fedakarlıklarla yetiştiriyor, tam da hayal ettiğiniz mutlulukları yaşamaya hazırlanırken, 2 subay kapınızı çalıyor ve can-parenizin intihar ettiği haberini getiriyor.
Allah'ınızı severseniz bu acıya dayanabilecek yürek var mı?
Sadece 1 hafta içinde Lüleburgaz’da ve Batman'da, iki askerin intihar girişiminde bulunduğunun iddia edilmesi ve birinin hayatını kaybetmesi dikkatlerin gittikçe artan asker intiharlarına yönelmesine neden oldu.
Bunun yanında, kafa karıştıran o kadar çok intihar olayı var ki, insan "Neler oluyor" diye düşünmeden edemiyor.
Mesela Kırklareli’nin Lüleburgaz ilçesinde askerlik yapan 21 yaşındaki Gökhan Gülşen‘in geçen hafta intihar ederek hayatını kaybettiği iddia edildi. Gökhan'ın anne-babası, "Oğlumuzun intihar etmesi için bir nedeni yoktu" diye feryad ederken, bu defa Batman ilimizden bir başka intihar haberi geldi.
Bu olayın da, intihar ettiği iddia edilen gencin terhisine 23 gün varken gerçekleşmesi, intihar olaylarına yönelik kuşkuların iyice artmasına neden oldu.
Batman’da terhisine 23 gün kala yaşamını yitiren Sevag Şahin Balıkçı’nın annesi, tanığın ifade değiştirmesiyle davanın seyrinin değiştiğini belirterek “Tanığı yönlendirmeye çalıştıklarına göre oğlumuzun intiharında derin bir kuşku var. Belki oğlum geri gelmeyecek ama ne olur gerçeği bilelim” dedi.
"Irmağı takip edereseniz denizi bulursunuz."
Keyfi emirle hayatı zindan olan askeri personel...
Makarna için dizi kırılan er...
inadına emirle, hayatına son verilen, birçok asker...
Kıbrısta askeri ceza evinde dövüle dövüle ölen er.
Eline pimi çekilmiş el bombası verilip arkadaşlarıyla şehit olan er.
Bunlar sadece aklıma ilk gelen örnekler.
Neler oluyor Allah aşkına?
Garnizonlarda yaşanan bu dramlara neden seyirci kalınıyor?
Kendisine emanet edilen mehmetçiği tekmeleyip, ayağını kıracak kadar, ileri giden rütbesi ne olursa olsun bir rezil, bu olay nedeniyle vicdanı sızlamıyor ve hala rahat uyuyabiliyorsa, evlatlarımızın askerlik hayatı zindan değil de nedir!
Böyle bir vicdan sapığı hain'e vatan teslim edilir mi?
Evinde eşi soğuk yemek getirdiğinde eşine, anasına babasına ya da evladına, askerine uyguladığı cezaları uygulayan bir omuzu kalabalık var mı!
Evladını vatan borcunu yerine getirsin diye askere yollayan anne-babaların penceresinden uygulamalara bakınca; "bizim de başımıza gelir mi" diye korkmamak, irkilmemek mümkün mü!.
Lafa gelince;disiplin, şeref, vatan borcu, fedakarlık gibi kavramların içinde yer aldığı süslü cümleler bol bol dillendiriliyor ama, albaylığa kadar gelmiş,yine de insan olmayı becerememiş rezil, o makarnayı zıkkımlansın diye önüne getirip koymaktan başka yetkisi olmayan askeri, "Makarnamı niye soğuk getirdin lan!" deyip dizini kırabiliyorsa vay halimize!
Ya da bir başka cani sırf cezalandırmak adına, eline bombayı verip arkadaşlarıyla birlikte ölümüne neden olabiliyor...
Askeri Ceza Kanunu'nun insan haklarına aykırı olan 171'nci maddesinden cesaret alan bir çok "omuzu kalabalık", disiplin uygulumak adına, "Gitsin vatanını korusun" diye askere yolladığımız evlatlarımıza ceza adı altında, sudan bahanelerle inanılmaz işkenceler uygulamakta hatta bu cezalar ölümlerine dahi yol açabilecek dramla sonuçlanabilmektedir.
Neredeyse her gün bir asker ölüyor.
Her ölüm; TSK'dan yapılan açıklamada "kaza kurşunu", "intihar" denilerek geçiştiriliyor.
İntihar etmek, insan doğasına aykırıdır.
Yine de, TSK içerisinde oluşturulan elverişsiz koşullar, herkesçe az-çok bilinen bir gerçektir.
Sadece baskı, dayak ve cezadan oluşan, insan kişiliğini ezen bu elverişsiz koşullara karşı, 20 Yaşındaki bir gencin, uzun süre direnç göstermesi mümkün değildir.
Evet bugüne kadar gencecik nesiller üzerinde tamamen baskıya dayalı uygulanan sözüm ona disiplin kuralları belki istenen sonucu veriyordu ama, şimdi 21yy'dayız.
Günümüz gençliği, insan kişiliğini yok eden ve zindanlarda bile görülmesi zor olan bir ortamı kaldıramaz. Bunu sadece ben değil, sosyolojik ve psikolojik teorisyenler de teyit ediyor.
Bu nedenle TSK'daki intihar nedenlerinin bireyden çok, garnizon içerisinde uygulanan insan psikolojisine yönelik çatışmacı ortamda aranması gerektiğine inanıyorum.
İnsan sevgisini yüreğinde taşımayan ve 21yy. yakışmayan kişilerin çoğunlukta bulunduğu bir kurumun geleceğin inşasına olumlu katkıda bulunması mümkün olmadığı gibi, varlıkları da tehlikelidir.
Kalın sağlıcakla.
RECEP AYDIN Facebook'ta 
