Hangi yüksek ideal için olursa olsun, hiç kimsenin bir başkasına haksızlık yapma, şiddet uygulama, hele hele ölümüne karar vermeye hakkı yoktur..
Haksızlık kimden gelirse gelsin, kime yönelik olursa olsun, mazlumdan yana olup, zalimlere karşı durmak zorundayız..
Yok efendim "Şu bizden yana, ya da bizim ideallerimizi savunuyor, bizim gibi düşünüyor, öyleyse haksız da olsa onun etrafında kümelenmeliyiz" gibi bir fikir ishali, bize adalet duygusunu kaybettirdiği gibi "Daldaki çürük elma" konumuna düşürür!.
Hani "Elma ha dalda olmuş, ha yerde çürükse fark eder mi!."Etmez tabii!.
Siyasiler, kanaat önderleri, aileler, gençler, öğretmenler herkes ama herkes, ruhundaki adalet duygusunu yaşatmak konusunda çok dikkatli olmak zorunda..
Sonuç olarak; insan adalet duygusunu kaybetmeye başladığında, önce zalimleşmeye, sonra da şeytanlaşmaya başlar!.
Son günlerde, ülkemizi derin huzursuzluklara sevk eden gündemlerle ilgili değerlendirmelere bakıyorum da, toplumda itibar gören anlı-şanlı bir kısım zevatın olaylara bakış açısıyla işi iyice zıvanadan çıkartarak farkında olmadan şeytanlaştığına tanıklık ediyorum!
Sözü Hrant Dink'in katilleri ile ilgili mahkeme kararına getirmek istiyorum.
Mahkeme kararı açıklandığında, herkes sanki böyle bir zorunluluk varmış gibi bir tarafa kümelendi. Bir kısım zevat"Karar düzeltilinceye kadar bizde Ermeniyiz" derken...
Diğer bir gurupta, mahkemeden adalet çıkmadığını dillendirenleri ise "Ermeni yandaşı" olmakla suçlamaktadır!.
Oysa bu değerlendirmeyi yapanlara en güzel cevabı yine o kararı veren hakim; "Verdiğim karar içime sinmedi" diyerek vermektedir!.
Bakınız; Sosyoloji Bilimi, bir toplumdaki çözülmenin, adalet duygusunu yitirmekle başladığını bize izah eder. Günlük hayatta, bire-bir ilişkilerde bulunduğumuz kişiler ile, ülke meselelerini değerlendirmede, bir kere adalet duygusunu kaybettiniz mi, bir daha "Yokuş aşağı freni patlamış kamyon" gibi duramazsınız!.
"Efendim ama o Ermeni'ydi, dolayısı ile biz onun yanında değil, onu vuran ve vurduranların yanında yer almalıyız" gibi bir mantık kurgusunun kimseye bir yararı olmadığı gibi, bu ateşin bir gün geldiğinde, bizi veya yakınlarımızı da yakacağını bilmeliyiz.
Dünyaya gelirken hiç kimse; milliyetini, anasını, babasını, kardeşlerini. vatanını kendisi seçmedi.
Dolayısı ile hiç kimsenin kimliğini gurur vesilesi yaparak, başka bir etnik kimliğin mensuplarını aşağılamaya hakkı yoktur.
Bu mantıkla yola çıkarak "Ermeni'ydi öyleyse ölümü hak etti" demek veya buna benzer değerlendirmelerde bulunmak, ülkemizi huzursuz etmek için terör olaylarını kurgulayan "Şer güçler"in alçakça oyunlarına aracılık etmekten başka bir işe yaramayacağını bilmelidir.
Bakınız;28 Şubat darbesini, faili meçhulleri, Danıştay cinayetini, pkk terörünü ve ülkemizin enerjisini tüketecek kahpelikleri kurgulayanlar kimse, Hrant Dink cinayetini tertipleyenler de onlardır.
Evet; cinayetlerde tetiği çeken el zaman-zaman değişmiş, kimi Alpaslan Arslan, kimi Yasin Hayal veya bir başkası olmuş ama, çektiren el hiç değişmemiştir!.
1980 Darbesini yapan hainlerin ipleri kimin elinde idiyse, aynı el 28 Şubat Darbesini yapan hainlerin de ipini elinde tutmuştu.
Dostlar; kuklalar zaman zaman değişti ama kuklacılar hiç değişmedi!. Onlar hep aynı idi. Ve amaçları tekti; ülkemizi zor durumda bırakmak!.
Düşünebiliyor musunuz; "Danıştay cinayeti"ni yapan veya "Hrant Dink"i öldüren caniler, ya yakalanmasaydı!. Bugün biz neleri konuşuyor olacaktık!.
Önce birileri, "Gericiler iktidarı işgal etti ve cinayetler serisini" tertipledi diyerek, darbeye zemin hazırlayacak, sonra da darbe yapacaklardı.
Nitekim niyetlerinin öyle olduğunu; Sarıkız, ayışığı, eldiven, kafes ve balyoz gibi sayısı mebzul miktardaki darbe planlarından anlıyoruz.
Olayları değerlendirirken, hiç bir zaman kuklalara bakmamalıyız.
Esas görünenin ötesindeki kuklacıya dikkatlerimizi çevirmeliyiz. Nitekim Hrant Dink davasında kuklalara ceza verilmiş, kuklacılar ise dikkatlerden kaçırılmıştır...
Mahkeme Başkanı "Efendim örgüt suçu kararı verebilmek için elimizde yeterli delil yoktu" diyor.
Oysa gerçekler Mahkeme Başkanını yalanlıyordu!. Aynı mahkeme başkanı delille ilgili görüşünde samimi olsaydı, davayı açan sayın savcının ona sunduğu dosyaya bir göz gezdirmek zahmetinde bulunurdu!
Ben sayın Mahkeme Heyeti Başkanı'na buradan bir soru sormak istiyorum;
"Sayın Başkan, sizin de vicdanınızı sızlatan bu kararı verirken, örgütün gerisinde bulunan şahısların kimliğimi sizi korkuttu" yoksa "karar öncesi Şöyle-şöyle hareket etmezseniz ....... haaaa" mealinde size de bir kuşmu uçurtuldu !.
Ne dersiniz sayın Başkan?.
Efendim sesinizi duyamıyorum!..
Değerli okurlarım kalın sağlıcakla....
