"Basılmamış kitaba baskın" adı altında bir propagandadır gidiyor. Aslında bu olay iletişim fakültelerinde okutulacak tam bir ders niteliğinde. Rutin bir savcılık tebligatından "basın özgürlüğü elden gidiyor" propagandası üretmek az bir iş değil.
Yaptığı yayınlarla insanı öncelediğini iddia edenler dün GATA'ta askerlerin kobay olarak kullanılmasını bugün sayfalarında görmezden geldiler. O da onların ne denli insancıl! olduğunu bir kez daha ortaya koyuyor.
İşte Radikal'in birkaç gündür yaptığı "delete" şovunun analizi;
Psikoloji kitapları dayak yemekten hoşlananları ‘mazoşizt’ olarak isimlendirir. Bu tipler dövülmeye, pataklanmaya bayılır. Hem vurmayın hem de “koş bizi döv” derler. Radikal gazetesinin ”delete” şovu işte tam da bu kelimeyi bize hatırlatıyor.
ŞOV BAHANE GERÇEKLERİ ÇARPITMAK ŞAHANE
Ahmet Şık’ın kankası Ertuğrul Mavioğlu da pekala biliyor ki Radikal’de yapılan aramanın aslı şu:
İki polis savcılık kararı ile Radikal muhabirini telefonla ararlar. Muhabire (Ertuğrul Mavioğlu) “neredeyseniz size uğrayıp mahkeme tebligatını imzalatmak istiyoruz” derler. Muhabir, “gazetede olduğunu buraya gelebileceklerini” söyler. Ve polisler gazeteye gelip tebligatı Ertuğrul Mavioğlu’na imzalatırlar. Bilgisayar kaydı için de polisler ‘siz bilirsiniz, bu tür dokumanın bilgisayarınızda olması doğru değil, silseniz iyi olur derler. Bunlar muhabirin, yayın yönetmeninin ve görgü tanıklarının da doğruladığı biçim.
HABER VERİLEREK BASKIN YAPILIR MI?
Oysa bir baskın haberli yapılabilir mi?
Diyelim ki bastılar. Polis silecekse geri getirilecek veya çöpten çıkarılacak bir biçimde mi siler?
Polisin kitap taslağını toplama niyeti olsaydı o bilgisayarı alıp gitmez miydi?
Niye önceden geliyorum diyerek gitsin ve silme işini muhabirin inisiyatifine bıraksın?
Peki, Doğan medyası olayı nasıl verdi?
Radikal basıldı/ Yazılmamış kitaba baskın/ Medyaya terör/ Basın özgürlüğüne darbe…
Böyle yüzlerce haber. Aslında Radikal’in şov balonunu kendi yazarları patlattı. Yıldırım Türker, canını asıl yakanın Radikalcilerin polislere hiçbir direniş göstermemesi olduğunu söylüyor. Türker “delete” işlemini polislerin zoruyla veya polis eliyle olduğunu sanıyor olmalı ki arkadaşlarını kınıyor. Doğru olansa muhabirin kendi iradesiyle sildiği.
Ortada bir baskın olmadığı için Yıldırım Türker'in direnilmedi diye canının yanmasına gerek yok. Çünkü ortada bir baskın yok. Rutin bir tebligat var. Bunu Radikalciler de biliyor. Ama her bir yanlarına “delete “ yapıştırıp ağlamak kolay ve prim yapıyor. Sayfalar doluyor.
GATA'DA KOBAY SKANDALI İNSANİ BİR OLAY DEĞİL Mİ?
Rutin bir mahkeme tebligatından özgürlük ve basın kahramanlığı devşirenlerin dünkü Bugün gazetesinde yer alan GATA’da askerlerin kobay olarak kullanılması haberini görmezden gelmeleri ne denli insancıl(!) olduklarını açık ediyor.
Bunlar için Ergenekon haberleri, darbe planları, darbeci girişimler, cuntalar, fişlemeler haber değil. Haber olan, ‘Delete’ yapıp sildikleri Ergenekon belgesi. O nedenle delete delete deyip ağlıyorlar bir polis tebligatına.
Yazının girişinde mazoşizmle ilgili kısa bir açıklama yapmıştık. İşte bu da Ergenekon örgütü köşeye sıkıştıkça endişelerin artması bazı ‘gazetecilerin’ his patlamaları yaşamaları da mazoşizmin ilerleyen evrelerinde psikyatristlerin normal karşıladığı bir yaşama tutunma yöntemi. Doğru olanı yapmak, kendi hallerine bırakmak lazım.
